Να’ναι
αγκαλιά με πίκρα
Γιατί ήτανε
πολύ αργα
Οταν σε
ξαναβρήκα
Είδα το
δάκρυ να κυλά
Σε μάγουλα
αναμμένα
Που καίγανε
τα χείλη σου
Κε καίγανε
κε μένα
Είδα το
χέρι σου δειλά
Να μου
προσφέρει χάδι
Κε άλλο δεν
θέλω απο σε
Μονάχα ενα
βράδυ
Να’ναι η
ψυχή μας ουρανός
Και η
καρδιά μας βάρκα
Να
ταξιδέψουμε απ’τη γη
Στου
σύμπατος τα κάστρα
No comments:
Post a Comment